حرم امام رضا(ع) به چند شاخه گل ما نیازی ندارد ولی ما می خواهیم درگل آرایی حرم سهیم باشیم

هدیه روستای ما نسبت به دیگر مناطق خیلی کم است اصلا امام رضا(ع) و آستان قدس به این چند شاخه گل ما نیازی ندارد و ما می خواهیم فقط سهمی در این کار داشته باشیم.

قدس آنلاین- تکتم بهاردوست: هر ساله با نزدیک شدن به روز تولد امام رضا(ع) حرم رضوی پر می شود از گل و نور. گل هایی که هر کدام نشان از یک دل عاشق و حاجتمند دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گل هایی که از سراسر کشور همراه با دل های گره زده به پنجره فولاد راهی صحن و سرای حرم یار می شوند. از سفر این گل ها به مشهد با ابو الفضل جنت علیپور یکی از خیرین گل آرا صحبت کرده ایم که می خوانید:

قدس آنلاین:چه شد که اولین بار حامل گل های حرم امام رضا(ع) شدید؟

علیپور: من راننده ماشین سنگین هستم. اهل روستای تلارسر یکی از روستاهای دور رامسر هستم. چند سال پیش در یکی از همین سفرهایی که با ماشینم می رفتم به دو دوست مشهدی برخوردم که از خدمت به امام رضا می گفتند. همیشه دلم می خواست که خادم امام رضا(ع) باشم. ازیکی از این آقایان پرسیدم چطور می شود من هم خادم امام رضا باشم. گفتند باید لیسانس داشته باشی ولی من که بیسواد بودم دلم شکست. چند روز بعد از باربری زنگ زدند که باید برای بارگیری به چند جا بروم. آنجا بود که متوجه شدم قرار است حامل گل های نذری برای حرم امام رضا باشم. گل ها را آوردم و اینجا به آقایان گفتم من دستمزدی نمی خواهم همین که حامل گل های حرم امام رضا(ع) بوده ام برایم کافی است. بارم را پیاده کردم و برگشتم. به باربری سپردم که هر زمان یک چنین باری داشتید من حاضرم بدون دریافت کوچترین هزینه ای این کار را انجام دهم ولی آنها گفتند که نذرشان همین یک سال بوده است. همانجا بود که نذر کردم و خواستم که امام رضا(ع)  اجازه بدهد هر ساله حامل گل های حرمش باشم. و الان ۵سال است که این توفیق را دارم که در این ایام برای گل آرایی حرم امام رضا(ع) گل می آورم.

قدس آنلاین: شما که نه غرفه گل فروشی دارید و نه تولید کننده گل هستید پس این گل ها را از کجا و چگونه تهیه می کنید؟

علیپور: در همان سفر وقتی که برگشتم از روستایی های خودمان و روستاهای اطراف شروع کردم در مسجد و محله شروع به تبلیغ کردم و از مردم عادی و همه کسانی که دستی در تولید گل داشتند خواستم که بیایند و کمک کنند تا هر سال ما هم در گل آرایی حرم رضوی سهمی داشته باشیم. و این گونه گل ها و گل دان های این ۵ساله بیشتر و بیشتر شد.

قدس آنلاین: امسال با خودتان چه گل هایی آوردید؟

علیپور:امسال بیش از ۳۰هزار درخت از انواع گیاهان تزئینی را تقدیم حرم امام رضا کرده ایم. که ۳۰۰میلیون هزینه این هاست. کسانی که حاضر نیستند در طول سال به خاطر هزینه باربری اندکی که بار شمال به مشهد دارد به اینجا بیایند از من می خواهند اگر به کماشین نیاز دارن حتما به آنها اطلاع بدهم. و چند نفرشان امسال و در این سفر من را بدون دریافت کمترین مبلغی همراهی کردند. چون همه معتقدیم سفر به مشهد سفر دل است و ما بار دل داریم با پول نمی شود این همه عشق را محاسبه کرد.

قدس آنلاین: چند نیروی انسانی را با خود همراه کرده اید؟

علیپور: امسال ۲۱نفر از جوانان عاشق امام رضا(ع) من را در این سفر همراهی میکنند.

قدس آنلاین:هزینه این افراد کسانی که با خودتان همراه می کنید از کجا تامین می شود؟

علیپور: همه را خودم متقبل میشوم. در طول سال هرچه درآمد دارم بخشی از آن را جهت هزینه کردن در این سفر پس انداز می کنم.

قدس آنلاین: یک راننده ساده نمی تواند درآمد بالایی داشته باشد. شما کمک زیادی  به زوار امام رضا(ع) می کنید تا کنون چقدر از این مهربانی را امام رضا(ع) جبران کرده اند؟

علیپور: پیش آمده که همه پس انداز من برای خدمت به زائرا امام رضا و این مسافرت هر ساله، فقط دو میلیون تومان بوده ولی زمانی که برگشته ام بار ۳۵میلیون تومانی برده ام. امام رضا(ع) به بهتریم نحو این خدمت کوچک را جبران شد. من در این مدت ۵ساله خیلی ازکرامات امام رضا(ع) نصیبم شد ه است.

قدس آنلاین: گفتید بخش از این گلدان ها را افراد عادی هدیه می دهند.

علیپور: بله هر کسی به نیتی که دارد. پدری که فرزندش فوت کرده برای شادی روح او، دوستی که فرزندش درکما است برای شفای او، پیر زنی بچه ای به پشت گلدان کوچکی را با دست لرزان همراهمان کرد. من حامل هر کدام از این خواسته ها و سلام ها و نذر ها به امام رضا (ع) هستم. کلی آدم با گریه زمان بارگیری این گل ها و حرکتم به سمت مشهد من را همراهی می کنند. هدیه روستای ما نسبت به دیگر مناطق خیلی کم است اصلا امام رضا(ع) و آستان قدس به این چند شاخه گل ما نیازی ندارد ولی ما هم می خواهیم فقط سهم کوچکی در این کار داشته باشیم.

قدس آنلاین: گفتید افرادی که با خود به عنوان نیروی انسانی همراه می آورید جوان ها هستند.

علیپور: بله خیلی از جوانان عاشق از من میخواهند که آنها را با خود بیاورم و من هر ساله سعی می کنم در بین آنها چند نفر از بچه های شیطان محله را که آنجا کسی از اذیتهایشان در امان نیست با خود همراه کنم تا اینجا و با قرار گرفتن در این حال و هوا رفتارشان را تغییر دهند و خدا را شاکرم که تا کنون در این راه موفق بوده ام.

قدس آنلاین: کسانی که توان مالی ندارند شما را در این سفر چه کاری می کنند؟

علیپور: هستند کسانی که با یک قرص نان با یک پارچ شربت از کسانی که مشغول بارگیری هستند پذیرایی می کنند. پولی ندارند ولی می خواهند به هر شکل در این کار سهیم باشند.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: حرم دل گل آرایی حرم مطهر رضوی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۳۸۴۰۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زلف بر دیوار | بازار داغ گیس فروشی

به گزارش همشهری آنلاین، در فیلم «مسخره باز» همایون غنی‌زاده هم تمام ماجرا بر سر «مو» است؛ یک تار مو، سیبیل، موی بلند، موی خوش‌رنگ، موی مقاوم، شستن کله و یک سلمانی کوچک با سه صندلی. جایی که شاپور، شاگرد کاظم خان دور از چشم او موی مشتریان را بعد از کوتاهی نگه می‌دارد و می‌فروشد. داستان خرید و فروش مو نه فقط در فیلم‌ها که در زندگی خیلی از زنان اتفاق افتاده و یک داستان واقعی است.

آنجا که یخچال و ماشین و لوازم دست‌دوم آگهی می‌کنند، گیس‌های بافته‌شده مو را هم می‌توان پیدا کرد که با پیشنهاد قیمت یا با قیمت‌های توافقی، دنبال مشتری هستند. برخی هم آگهی می‌دهند که خریدار موی طبیعی‌اند و بالاترین قیمت را برای موهای کوتاه شده‌ پرداخت می‌کنند.

بیشتر بخوانید: تبلیغات دروغین و اعتماد بیجا | چرا نباید هر چیزی را در فضای مجازی باور کنیم؟

خرید و فروش موی طبیعی این روزها رونق زیادی پیدا کرده و تعداد کسانی که مایل به فروختن موهای خود هستند افزایش پیدا کرده تا از گیسوهایشان کلاه گیس‌های رنگارنگ درست شود. کافی است سری به مغازه‌های خیابان منوچهری بزنید تا ببینید که گیسوها دسته‌دسته، شاخه‌شاخه یا از سقف آویزانند یا کنج دیوار، سیر و پر نشسته‌اند به تماشا. به تماشای کسی که بیاید دستی بر آنها بکشد، تکان شان دهد و شاید همین‌جا، در همان مغازه شلوغ، با چند اسکناس، سرنوشت‌شان به سرنوشت دیگری گره بخورد.

شاخه‌شاخه، دسته‌دسته مو، با هر باز و بسته‌شدن در، در هم غوطه می‌خورند، رنگ به رنگ. مشکی پرکلاغی، زیتونی، طلایی و قهوه‌ای روشن و تیره با یک کش سیاه، از هم جدا شده‌اند. سقف، پشت همین دسته‌های مو پنهان شده، دسته‌های مو که هرکدام قصه‌ای دارند، قصه دختربچه‌ها و زنان جوان، با موهای بلند خرمایی و طلایی که به وقت رفتن، یا چشمان شان از اشکی که در آن جوش خورده، برق می‌زند یا به خنده‌ای، کش آمده اما پس سر همه‌شان، قیچی رد زخمش را جا گذاشته است.

کد خبر 849814 برچسب‌ها عکس - عکاس تبلیغات زنان